Niagara

Wrzucam kilka zdjęć z Naszej wycieczki nad Niagarę. Co prawda byliśmy tam z początkiem stycznia, ale jakoś nie mogłam się zabrać do zamieszczenia ich tutaj.

Do tej pory nie mieliśmy zdjęcia z właścicielką naszego mieszkania - Niną.

Rainbow Bridge - most łączący Kanadę i USA.

 

 Niagara z bliska robi wrażenie. Nie chciałabym się znaleźć w beczce, która płynie z nurtem rzeki...

 Można poczuć jej "oddech" w postaci mżawki, która w zimie pokrywa wszystko w pobliżu niej warstwą lodu.

Zamarznięty fragment wodospadu po stronie USA.

 Kanadyjczycy mają szczęście. Wodospad zwrócony jest w ich stronę dlatego wszyscy, łącznie z Amerykanami oglądają go z kanadyjskiego brzegu.

Przypadek?

Pierwsze przegrane 5$. W zdrapki idzie mi lepiej.

Ciągnie swój do swego. 

Tablica na parkingu przed kasynem.

 Po nasyceniu się widokami Niagary, czas na rozrywkę w stylu amerykańskiego jarmarku. 

i na koniec Niagara w swej okazałości

a w następnym wpisie, gość specjalny:)

Nowy Rok

Trochę osób pytało co takiego robiliśmy w sylwestrową noc. 

Byliśmy u znajomych, którzy porządnie przygotowali się na Nasze przyjście. Schabowe, ziemniaczki, śledzie, sałatka... Trzeba przyznać, że Lolek nie dość, że lubi gotować to jeszcze dobrze mu to wychodzi (następnego dnia zaserwował zupę ogórkową, mniam, mniam:)). O północy zaopatrzeni w szampana, wspólnie udaliśmy się do centrum Mississaugi przywitać Nowy Rok oraz obejrzeć fajerwerki. Odliczanie było, fajerwerki były, podskoki i życzenia również ale.... nikt nie "oblewał" Nowego Roku..??? Nie wychylając się za bardzo z tłumu, postanowiliśmy wrócić do mieszkania i dopiero tu przy szampanie prowadzić jeszcze długie rozmowy. Agato, Lolku dzięki za wspólnie spędzony czas.

 Ostatnio byliśmy też nad jeziorem Ontario, które muszę przyznać swoja wielkością robi wrażenie. Z ciekawostek, wybrzeże wyposażone jest w parę altanek z których oczywiście każdy może korzystać, ale chcąc np. urządzić imprezę lub zagrać sobie w planszówki z widokiem na jezioro, można dokonać wcześniejszej rezerwacji:)

 Zarezerwować można również grilla w parku i ławeczki.

 

Kanadyjskie dzikie gęsi. Jest ich tu sporo (nawet więcej niż wiewiórek), nie tylko przy wybrzeżu. Chodzą gdzie chcą, sr..ją gdzie chcą i mają wszystko gdzieś, nawet samochody jadące przez jezdnie. Gdy para gęsi wyląduje na ulicy każdy będzie musiał je ominąć, bo skubańce nie ruszą kupra. Pewnie niektórzy znaleźliby na to sposób, ale hola, hola gęsi te są pod ochroną.

Tak więc pozdrawiamy jeszcze nowo rocznie.     i na koniec, towarzysz Naszych ostatnich spacerów.

Zimowo i Świątecznie

Zima trwa już u Nas od dłuższego czasu. Tu nie zaskakuje ona co roku drogowców. Ulice już przed pierwszymi śniegami były posypywane solą a gdy tylko spadł pierwszy śnieg w grę wskoczyły od razy pługi. Jednak nie wszystko jest przewidywalne. Pewnej niedzieli, wychodząc z domu do pracy ujrzałam coś niespodziewanego, co chyba nie tylko mnie zaskoczyło, ale wszystkich tutejszych mieszkańców. Świat stanął w lodzie! Przez Missisauge przetoczył się "ice storm" pozostawiając po sobie kilku centymetrową warstwę lodu na wszystkim, czego skutkiem było odcięcie 200 tys osób od prądu (dwa dni przed świętami) oraz połamaniem sporej ilości drzew. Nie wspominając już, że aby dostać się z domu na autobus, trzeba było wyjść jakieś 10 min wcześniej niż zwykle aby ostrożnie doślizgać się do przystanku.

Święta -  mimo, że poza domem bez rodziny, znajomych to nie było tak źle. Rodzina p. Barbary zaprosiła Nas na Wigilię a Nina na świąteczny obiad.

Ręcznie robione prezenty dla właścicieli Naszego mieszkania.

Dzieło Szymona 

 

Świąteczny obiad

Firma Szymona zadbała abyśmy nie głodowali.

 

Świąteczne dekoracje u sąsiadów.

Sarny

Pogoda była całkiem całkiem, wiec drugiego dnia Świąt udaliśmy się na przedobiedni spacer.

I choć jest już po Świętach, to najlepszy prezent przyszedł dopiero teraz. Dzięki Wam wszystkim!! Na prawdę było bardzo miło rozpakować paczkę z przeróżnymi rzeczami.

 Zastanawia Nas tylko jedna rzecz. Na co nam jedna rękawiczka??:)

 Aquarium

   Dni zrobiły się zdecydowanie krótsze, coraz niższa temperatura daje się we znaki. Śnieg spadł już parę razy. Ludzie wpadli w świąteczny szał co można zobaczyć wracając wieczorem do domu i widząc stojące choinki w oknach, domy udekorowane w setki świecących lampek. 

 Dwa miesiące. Już tyle minęło od Naszego wyjazdu z Polski. Czas biegnie nieubłaganie szybko. Nie wiem czy dzieje się tak, ponieważ miało miejsce wiele nowych rzeczy, czy taka jest po prostu jego natura. Choć w Krakowie nie narzekałam na nudę i raczej zawsze myślałam, że doba powinna mieć więcej godzin, to tu jakoś wszystko nabrało jeszcze większego tempa.

 Ostatnia niedziela była pierwszym dniem od Naszego przyjazdu, który okazał się być wolnym od pracy zarówno dla mnie jak i dla Szymona (jak widać taka okazja nie zdarza się za często). Od samego początku wiedzieliśmy, że na pewno nie przesiedzimy tego dnia w domu, a że całkiem niedawno w Toronto zostało otwarte nowe oceanarium, cel stał się jasny.

Toronto - po wyjściu z metra zrobiło na mnie wrażenie. Tylu wieżowców w jednym miejscu nie spotykam  co dzień, jednak po chwili człowiek się przyzwyczaja i nie robi to totalnie wrażenia.

 Ratusz

 

Nasza Nyska spod Hali Targowej nie zrobiła by tu furory.   Specjalnie dla Kucziego

 

Oceanarium zrobiło niesamowite wrażenie. Spędziliśmy tam ok. 3 godzin przechadzając się między rekinami, płaszczkami, wszelkiego rodzaju  meduzami, krabami i różnego rodzaju baaardzo dziwnymi stworzonkami.

Ta ryba przywitała Nas na wejściu:)

 Gdyby Szymon był tuńczykiem....:)

 

Konik morski...

  

... i jeszcze jeden konik morski....:)

 

Tak więc pierwszy wyjazd z Missisaugi zaliczamy do udanych. Ciekawe kiedy następna wolna niedziela....

Następny cel CN Tower.

 I na koniec - skurczybyki są wszędzie...